Kora kruszyny pospolitej - ziołowa pomoc na zaparcia i poprawę trawienia

Kruszyna pospolita (Frangula alnus Mill.) 
Inne nazwy: troszczyna, trzeszczyna, sabacznik, kruszewina, szakłak, wilczyca.
Surowiec leczniczy: kora, owoce.
Co zawiera kora:  glikozydy antrachinonowe (głównie diglikozydy glukofrangulina A i B), frangulina A i B, glikozydy franguloemodynowe, garbniki, sterole (rhamnol), kwas chryzofanowy, flawony (rhamnina, izorhamnina), woski (rhamnoceryny), emodyna i alkaloidy peptydowe. 


Kruszyna pospolita to krzew lub niewielkie drzewo osiągające do 5 m wysokości. Posiada liczne kruche i łamliwe gałązki (stąd nazwa „kruszyna”) odchodzące od pędu głównego prawie pod kątem prostym. W Polce spotkać ją możemy w lasach, zaroślach, nad brzegami rzek i jezior.

Surowcem stosowanym w medycynie naturalnej jest owoc lub kora kruszyny - szarobrunatna na zewnątrz i pomarańczowa od spodu. Odwar z kory pomaga pobudzić metabolizm, sprzyja przeczyszczaniu w trakcie zaparć, a także wspiera prawidłową pracę wątroby.



Jakie działanie lecznicze ma kora kruszyny?

- Kora kruszyna jest u nas jednym z najczęściej stosowanych naturalnych środków przeczyszczających. Stosowana jest jako lek łagodnie przeczyszczający, pobudzający perystaltykę jelita grubego. Pomaga w walce z zaparciami. Wspomagająco stosowana w leczeniu otyłości.

Substancje zawarte w korze kruszyny występują w postaci glikozydów, które ulegają przekształceniu dzięki bakteriom znajdującym się w jelicie grubym do aktywnej formy - antranoli i antronów. 

Pobudzają perystaltykę jelita grubego, zmniejszają wchłanianie wody z jelita do krwi, przez co następuje upłynnienie mas kałowych. Zwiększają uwalnianie chlorku sodu do światła jelita, pobudzają wydzielanie śluzu. Przeczyszczanie przy użyciu kory kruszyny następuje już po upływie 6-12 godzin, zależnie od stanu mikroflory oraz wrażliwości na antranoidy.

- Działa silnie żółciopędnie i żółciotwórczo. 

Odwar z kory kruszyny zalecany jest w chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego, przy kuracjach oczyszczających.

- Hamuje działanie niektórych wirusów, działa przeciwgrzybiczo.

ZEWNĘTRZNIE

- Odwar ze świeżej kory oraz intrakt alkoholowy jest dobrym lekiem na łuszczycę (do przemywania zmian skórnych). Po zmieszaniu z octem (1:1, z 5% octem) zabijają pasożyty skórne, w tym wszy. Intrakt (surowiec zalewać gorącym alkoholem 50-60%) i odwar zabija roztocze i owady pasożytnicze, odkaża skórę i działa przeciwłojotokowo. Mają właściwości fungistatyczne i bakteriostatyczne. Stosowane przy nużycy, świerzbie, liszajach.

Kora kruszyny wskazania:

- Zaparcia, także nawykowe.
- Osłabiona motoryka jelit.
- Niestrawność, zaburzenia trawienne.
- Choroby wątroby i woreczka żółciowego.

Jak stosować korę kruszyny?

✅ Uwaga! Owoce kruszyny pospolitej są trujące. Zjedzone w większych ilościach mogą doprowadzić do wymiotów i biegunek. Również kora kruszyny bez poprzedniej obróbki cieplnej nie nadaje się do spożycia i może wykazywać właściwości trujące. Korę kruszyny pozyskuje się poprzez zebranie jej z gałęzi, a następnie suszenie w 100°C przez ok. 2 godziny. 


ODWAR Z KORY KRUSZYNY

1 łyżeczkę rozdrobnionej kory zalać szklanką wody i ogrzewać pod przykryciem powoli do wrzenia przez 15 minut. Przecedzić. Pić po pół szklanki wieczorem jako środek przeczyszczający.

Kruszynę można stosować tylko przez pewien czas, ponieważ może doprowadzić do upośledzenia perystaltyki jelit. Długotrwałe stosowanie leków przeczyszczających zwiększa tolerancję organizmu na nie, powodując wręcz efekt odwrotny.  

Przeciwskazania:

- Ciąża i karmienie piersią.
- Zapalenie wyrostka.
- Miesiączka (preparaty ziołowe z kory rośliny powodują przekrwienie miednicy małej).
- Hemoroidy.

Efekty uboczne:

Jeśli w czasie przeczyszczania zauważymy złe samopoczucie, bolesne skurcze - należy zmniejszyć dawki.

Warto pamiętać, że roślina prowadzi do nadmiernej utraty elektrolitów. Stosowana zbyt często może powodować odwodnienie, stąd zaleca się ostrożność. 


Korę kruszyny można znaleźć w wielu produktach leczniczych oraz w sklepach zielarskich. 
Polecam tutaj: KLIK

Polecam Wam przeczytać jeszcze:


Źródła:

Komentarze