KOBYLAK - na biegunkę, anemię i odporność

Kobylak

Inne nazwy: szczaw lancetowaty, kobyli szczaw, koński szczaw

Szczaw lancetowaty można znaleźć u nas na wilgotnych łąkach, w zaroślach, rowach, a także nad brzegami wód. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Obok niego spotykane są inne gatunki głównie szczaw kędzierzawy oraz tępolistny. Objęte są one wspólną nazwą kobylak i dostarczają surowca takiej samej wartości leczniczej jak szczaw lancetowaty. Szczaw którego listki są używane do zup, to Rumex acetosa - jego korzeni nie stosuje się w lecznictwie. Liście tego gatunku zawierają dużo kwasu szczawiowego, wiążącego łatwo wapń z pożywienia. Mają jednak pewne znaczenie dietetyczne, ze względu na wysoką zawartość łatwo przyswajalnego żelaza, obecność karotenu i witaminy C.
Surowiec leczniczy stanowią korzenie szczawiu lancetowatego. Wykopuje się je jesienią lub wczesną wiosną i suszy.
Szczaw lancetowaty w starożytności uzyskał miano skutecznego ziela przeciwko szkorbutowi. Gatunek ten nazywany jest (wg Pliny´ego) „Herba Britannica”. Nazwa ta nie oznacza bynajmniej wyłącznie angielskiego pochodzenia rośliny, ale powstała od trzech teutonicznych słów: „brit”- napinać, „tan”- zęby oraz „ica”- luźne. W pełni odzwierciedla więc siłę szczawiu lancetowatego w odżywianiu i leczeniu rozchwianych zębów oraz gąbczastych dziąseł, będących skutkiem niedoboru witaminy C w organizmie.

kobylak właściwości



Właściwości lecznicze kobylaka


- Polecany środek przeciwbiegunkowy. 

- Posiada też działanie ściągające.

- Przeciwbakteryjne. Hamuje rozwój drożdżaków i bakterii ropnych oraz beztlenowych. Korzystnie działa na organizm gruźlików. 

- Pobudza procesy trawienia i wydalania. Wzmaga wydzielanie żółci i soku trzustkowego. 

- Uważany jest za środek "czyszczący krew".  Wiąże szkodliwe produkty przemiany materii.

- Zewnętrznie używa się go do okładów na trudno gojące się rany, przy trądziku, owrzodzeniach, w łuszczycy oraz do irygacji w upławach. 

- Zawiera duże ilości łatwo przyswajalnego żelaza, dzięki temu znalazł zastosowanie w leczeniu niedokrwistości. Wartość leczniczą szczawiu lancetowatego podwyższa obecność kompleksu białko-żelazo, łatwo rozpuszczalnego w wodzie i łatwo przyswajalnego, sprzyjającego uchwytnemu zwiększeniu poziomu erytrocytów i hemoglobiny. Stosowany jest dlatego w anemii z niedoboru żelaza, blednicy u dzieci, utracie krwi wskutek krwawień wewnętrznych, obfitego miesiączkowania lub poważnych zranień, również u rekonwalescentów po zabiegach operacyjnych. Warto dodać, iż działanie przeciwanemiczne mają jedynie wodne wyciągi z surowca, gdyż w alkoholu kompleks białka z żelazem nie jest rozpuszczalny.

- Wskazaniem do stosowania kobylaka jest także zespół zimnych dłoni i stóp (częste u młodych dziewcząt), obfite miesiączki, stany po krwawieniach i krwotokach, choroby zakaźne, brak apetytu, rekonwalescencja, osłabienie fizyczne. Sprawdza się w leczeniu chorób autoimmunologicznych (łuszczyca, choroby reumatyczne, toczeń, alergie, atopowe zapalenie skóry).

Nie jest natomiast wskazany przy kamicy moczowej, szczególnie gdy kamienie powstają z soli kwasu szczawiowego.


KOBYLAK - jak stosować?


ODWAR Z SZCZAWIU LANCETOWATEGO

 ½ łyżki korzenia szczawiu zalać szklanką wody, gotować 5 minut, odstawić na 10 minut , odcedzić. Pić 2 -3 razy dziennie po 1/3 szklanki odwaru przy biegunkach.

 ½ łyżki korzenia szczawiu zalać 2 szklankami wody, gotować 5 minut, trzymać pod przykryciem 10 minut, odcedzić. Pić 2 -3 razy dziennie po ½ szklanki odwaru, przy niedokrwistości. Odwar ze szczawiu może służyć też do okładów, przemywania i płukania skóry.



Gdzie kupić ziele kobylaka?
Suszone ziele kobylaka kupisz tu: KLIK



Źródła:
- rozanski.li/?p=676
- ogrod-koryciny.ziolowyzakatek.pl/?page_id=2241
- zioladobrenawszystko.pl/ziola-od-o-do-s/szczaw-lancetowaty.html
- czytelniamedyczna.pl/2582,wlasciwosci-lecznicze-szczawi-rumex-sp-l.html

Komentarze

Prześlij komentarz